Farklı renkleriyle iç mekanlarımızı güzelleştiren, sukelent ailesine ait olan, Kalanşo çiçeğinin bakımı oldukça kolaydır.
Kalanşo, genel olarak tüm çiçeklerde olduğu gibi, direkt güneş ışığına maruz bırakılmamalıdır. Bununla birlikte ışık alan, aydınlık ve havadar ortamlarda bakılmalıdır. Kalanşo soğuk havaları sevmez, bulunduğu ortam 5 derecenin altına inmemelidir.
Kalanşonun orkide gibi özel bir toprağa ihtiyacı yoktur. Su geçirgenliği olan steril bitki torfu kullanımı yeterlidir. Drenajı artırmak için saksının dibine çakıl taşı koyabilirsiniz. Kalanşo çiçeğinin kökleri hassas olduğu için çok büyük saksı tercih etmemelisiniz. Mevcut saksının bir büyüğünü kullanabilirsiniz.
Kalanşo çiçeğini sularken, sulamada kullanılan su miktarı ve sulama periyodu değiştirilmemelidir. Suyun ısısının oda sıcaklığında olmasına dikkat edilmelidir, aksi halde çiçeğin kökleri ve yaprakları zarar görebilir. Sulamadan sonra saksının altındaki kapta biriken su, böceklenme ve koku olmaması için bir müddet sonra (3-5 saat sonra) dökülmelidir. Sulamada temel kural bitkinin toprağı kurudukça su verilmesidir. Bunu anlamamız için, bitkinin toprağına parmağımızı batırarak (sadece yüzey kısmı değil, iç kısmı dahi) kuru veya ıslak olduğunu anlayabiliriz. Eğer toprak ıslak ise bitkiniz topraktaki suyu henüz bitirememiş olduğundan sulamanızı bir sonraki sulama gününe bırakabilirsiniz. Genel olarak toprak kuru ve saksı hafifse çiçeğimiz susuz kalmış demektir. Yaz aylarından daha fazla sulama yapılır.
Kalanşo bitkisini çiçekçilerden bol çiçekli/tomurcuklu olarak alırız. Çoğumuzun şikayeti ise sonrasında kalanşo çiçeklerinin dökülmesidir. Aslında genel olarak bir bitkinin çiçek açması çok fazla enerji harcamasını gerektirir. Bu nedenle bitkilerimizin tomurcuklanması, çiçek açması için onların enerji depolaması uyuması vs. gerekir. Bu durumu yapay ortamlar sağlayarak ta yapabilirsiniz. Mesela bitkinin ihtiyacı olan ortam sıcaklığını az düşürebilir, günün belli saatlerini (12-14 saat gibi) karanlık ortamlarda geçirmesini sağlayabilirsiniz. Özellikle bahar gelmeden 1,5 ay öncesinden bunu yaparsanız iyi olacaktır. 1,5 ay sonunda gübre takviyesinde de bulunabilirsiniz.
Yine kalanşonun zamanı geçmiş çiçeklerini bitkinin üzerinden (dalın gövde ile birleştiği kısmından keserek) koparabilirsiniz. Bu durum bitkinin zamanı geçmiş, ölmüş çiçekleri için boş yere çok fazla enerji harcamasını engelleyecektir. Aynı zamanda yeniden tomurcuklanmasını sağlayacaktır. Budama yapmak çiçeğimizin ana gövdesini güçlendirip daha sağlıklı ve dayanıklı yapacaktır. Bitkilerimizin yapraklarını nemli bezle silmek (tozunu vs. almak) fotosentez yapımını kuvvetlendirir. Sonuçta biraz emekle bitkilerinize istediğiniz zamanlarda çiçek açtırabilirsiniz.
Kalanşo çiçeği, sonbahardan ilkbahara kadar tomurcuklanmaya ve çiçek açmaya devam eder. Eğer iyi bakılırsa 6 aya kadar çiçekli kalabilir. Yazın bir süre çiçek açmaya ara verir.Tomurcuklanma döneminde gübreleyebilirsiniz.
Kalanşo çoğaltılmasını yaprakları üzerinden yapabilirsiniz. Yaprağını gövdeden ayırıp, az nemli bir toprağa, yaprağın 1/3 kısmı gelecek şekilde dikebilirsiniz. Eğer toprak çok nemli olursa köklenme gerçekleşmeden kalanşo yaprağı çürüyebilir. Eğer az nemli olursa da bu sefer yaprak kuruyabilir. Bu nedenle toprak nemi kalanşo çoğaltılmasında önemlidir.Bir başka usulde zamanı geçmiş, dökülmüş çiçek dallarının köklendirilerek aynı şekilde toprağa dikilmesidir. Köklendirme her mevsimde olur fakat baharda ve yazın daha hızlı olmaktadır.
Kalonşa çiçeği, sukulent gibi gövdesinde su tuttuğu/depoladığı için unlu bit, mantar gibi hastalıklara müsaittir. Bu durumlarda çiçeği saksısından çıkartıp köklerini bitten eski toprağından temizlemeli, yapraklarını sirke, arapsabunlu su, alkollü su, oksijenli su vb. ile temizlemelisiniz.
